Professional No-Limit Hold’em Volume I

Boekbespreking: Professional No-Limit Hold’em: Volume I

Auteurs: Matt Flynn, Sunny Mehta, Ed Miller

Gegevens:

Review

Algemeen

Professional No-Limit Hold’em: Volume I (PNLH) is één van de weinige pokerboeken die gericht is op no-limit cashgames.

Het boek is bedoeld voor spelers die al enige ervaring hebben met het spelen van no-limit hold’em. Je hoeft echter geen expert te zijn om dit boek te kunnen lezen. Als je enige speelervaring hebt en begrip van zaken als odds en expected value dan kun je waarschijnlijk goed overweg met de stof in dit boek. Als je nog erg onervaren bent en een eerste pokerboek zoekt over no-limit hold’em dan is het waarschijnlijk beter om te beginnen met Getting Started in Hold’em en dan pas dit boek te lezen.

PNLH heeft als doel om je als een professionele speler te leren denken. Het richt zich op alle no-limit spelers: zowel full-ring als shorthanded spelers, zowel live als online en op alle stakes. In de introductie van PNLH staat dat als je het boek moet samenvatten in drie woorden je het zo zou moeten doen: Plan Your Hand. Het boek leert je om na te denken over het spelen van een bepaalde starthand, voordat je geld in de pot stopt.

Inhoud

Professional No-Limit Hold’em bestaat uit vijf gedeeltes:

1. The Basics
2. The Fundamentals
3. The REM Process
4. Planning Hands Around Commitment
5. Planning in Practice

Deze onderdelen zal ik nu kort bespreken.

The Basics

In het eerste gedeelte The Basics komen de beginselen van no-limit hold’em aan de orde. Je krijgt een heldere uitleg over pot odds, outs en implied odds. Er worden tips gegeven voor het maken van bets in Bet Sizes. Zo is een goede standaardbet volgens de schrijvers een tweederde potbet. Er zijn veel situaties om juist meer of minder te betten, maar als je weet dat betten juist is en je niet precies weet hoeveel je moet inzetten dan is een tweederde potbet een goede standaard inzet. In het eerste gedeelte wordt ook alvast aandacht geschonken aan Stack Sizes, een punt waar in het vierde gedeelte heel uitgebreid op teruggekomen wordt. No-limit moet eigenlijk stack-limit genoemd worden, omdat je tegenstander(s) niet meer kunt laten inzetten dan ze op tafel hebben staan aan het begin van de hand. Duidelijk wordt dat er een groot verschil is tussen het spelen met een short stack van 40 big blinds of minder en het spelen met een deep stack van 200BB of meer. Met een kleine stack worden de post-flop beslissingen een stuk makkelijker. Als je een goede hand maakt dan ben je bijna altijd committed en gaat het geld er snel in. Ook in de rest van het boek komt naar voren dat het voor beginnende spelers vaak verstandig is om met een short stack aan tafel te zitten.

The Fundamentals

In The Fundamentals wordt ingegaan op zaken als potgrootte en pot control. Voor de gevorderde speler zal hier op zich niet veel nieuws behandeld worden. Net als in het eerste gedeelte worden hier belangrijke concepten op een hele heldere manier uitgelegd waardoor het allemaal goed te begrijpen is en de informatie ook makkelijk wegleest. Er wordt voor het eerst iets dieper ingegaan op het begrip commitment. Belangrijke punten die daar naar voren komen zijn dat je voordat je een grote pot speelt al een beslissing moet nemen of je committed bent en dat wanneer je niet committed bent je de pot meestal klein pot moet houden. Een goed beginsel dat hier genoemd wordt is dat je in principe niet meer dan eenderde van je stack in de pot moet stoppen als je niet committed bent. Oftewel: als je een grote pot gecreëerd hebt en je hebt een redelijk sterke hand dan moet je nog maar zelden folden. Dat is logisch, want het risico dat je loopt (het geld dat je nog over hebt) wordt steeds kleiner naarmate de beloning (de huidige pot) groter wordt. Dit tweede deel wordt afgesloten met een aantal uitstekende voorbeeldhanden waarin je je kennis moet toepassen in een aantal situaties.

The REM Process

Het derde deel The REM Process behandelt het denken over drie zaken:

1. Range: de handen die je tegenstander kan hebben in een bepaalde situatie. Hierbij moet je onder meer letten op zijn pre-flop richtlijnen, zijn inzetpatronen, (fysieke) tells en de snelheid waarmee hij inzet. Deze range moet je voortdurend bijstellen naarmate je meer informatie krijgt uit de acties van je tegenstander in het verloop van de hand.
2. Equity: dit is het deel dat je hebt van een pot, gebaseerd op de winstkansen van je hand op de showdown. Je kunt je pot equity berekenen door de range van je tegenstander af te zetten tegen je eigen hand. Aan de pokertafel valt dit natuurlijk nooit precies te berekenen. Het gaat om inschattingen. PNLH geeft je onder meer de tip om het programma PokerStove te gebruiken om hier een gevoel voor te ontwikkelen. Ook wordt aangeraden om te denken aan de handen in de range van de tegenstander waartegen je een grote favoriet bent en de handen waartegen je een grote underdog bent. Als de range voornamelijk bestaat uit handen waartegen je een grote favoriet bent, dan is je equity waarschijnlijk goed. Is het tegenovergestelde het geval dan is je equite waarschijnlijk onvoldoende. Ook folding equity moet altijd meegenomen worden bij je afweging.
3. Maximize: als je de range handen en je equity ongeveer weet dan moet je de meest winstgevende actie bepalen bij het uitspelen van de hand. Checken, value betting en bluffen worden besproken.

Voor de meeste spelers wordt het in het derde gedeelte echt interessant. Het inschatten van de range handen van je tegenstander en het bepalen van je equity vormt de kern van no-limit hold’em. Met een goede kennis van range en equity wordt het mogelijk om je handen optimaal uit te spelen. Dit gedeelte is helder geschreven en ook voor onervaren spelers goed te volgen. Het REM-gedeelte wordt weer afgesloten met een aantal mooie voorbeeldhanden.

Planning Hands Around Commitment

Hierin draait het voornamelijk om een andere drieletterige afkorting: SPR. Dit staat voor stack-to-pot ratio. Hiermee kun je risico afwegen tegen beloning (risk versus reward).

Eerst wordt nog een ander concept besproken: The Commitment Threshold. Dit is het punt waarop je moet besluiten of je voor de rest van je stack (of die van je tegenstander(s) als die de kleinere stack hebben) wilt spelen. Voor veel spelers is het denk ik verrassend dat dit punt al behoorlijk snel bereikt wordt in een hand. Professional No-Limit Hold’em legt deze grens bij 10% van je stack. Dus wanneer je 10% van je stack in de pot gaat stoppen dan moet je een duidelijk plan hebben voor de rest van de hand. Bijvoorbeeld: “ik heb AK. Ik ga raisen naar 6BB tegen deze losse tegenstander. Als ik top pair maak op de flop dan probeer ik het all-in te krijgen. In dat geval ben ik committed.” De commitment threshold is bedoeld om je een plan te laten maken voor de rest van de hand. Het voorkomt dat je een groot deel van je stack in de pot gaat stoppen en dan later alsnog moet folden. Als je tot de conclusie komt dat je niet committed bent in een hand dan moet je in principe de pot klein houden en geen grote bet maken of callen.

Dan komt het gedeelte over SPR. Dit beslaat zo’n 100 bladzijden en is dus een essentieel deel van het boek. De stack-to-pot ratio wordt op de flop berekend, voordat de flopactie plaats vindt. De “stack” is (bij twee overgebleven spelers) de kleinste stack op de flop. De “pot” wordt gedefinieerd als de grootte van de pre-flop pot. Je kunt met de SPR het risico (de stack) en de beloning (de pot) vaststellen op de flop. Bijvoorbeeld als er pre-flop $6 in de pot zit en je op de flop $100 in je stack hebt en de enige overgebleven tegenstander heeft $30 dan is de stack-to-pot ratio 30/6 = 5. Het kan dus ook zo zijn dat je verschillende SPR’s hebt tegen meerdere tegenstanders. Dit kan de hand een stuk complexer maken, omdat je tegen de ene tegenstander misschien wel committed bent en tegen de andere niet.

Iedereen kent wel de moeilijke situaties waarin je met een overpair of met top pair en een goede kicker terecht kunt komen. Het is goed mogelijk dat je die situatie had kunnen voorkomen door een betere SPR voor je hand te creëren, bijvoorbeeld door meer te raisen voor de flop, te limp-reraisen of door gewoon te limpen. Miller, Flynn en Mehta zetten nauwgezet uiteen hoe dit soort handen in de problemen komt als er een stack-to-pot ratio ontstaat die dicht bij 13 komt te liggen. Dat wordt aangeduid met het woord: Triskaidekaphobia. Dat betekent: angst voor het getal 13. Met top pairs en overpairs heb je daar ook last van. Je wilt niet met een SPR van 13 de flop zien met deze handen. Je hebt maar top pair of een overpair met weinig kans om te verbeteren en er staat nog een hoop geld op het spel. Het liefst heb je de SPR’s met dit soort handen zo rond de 4-6 liggen. Dit varieert wel sterk van tegenstander tot tegenstander. Zo geeft PNLH aan dat je tegen tighte tegenstanders een lagere SPR wilt dan tegen een loose tegenstander. Zo zijn er meer omstandigheden die je SPR beïnvloeden. De optimale SPR die in een bepaalde situatie zorgt voor de meeste winst bij een all-in wordt aangeduid als de target SPR. Het is zaak om zoveel mogelijk handen dicht bij je target SPR te spelen. Je tegenstanders probeer je juist hun handen buiten hun target SPR’s te laten spelen, zodat ze vaak voor moeilijke beslissingen komen te staan na de flop. Er worden nog vele nuances en uitzonderingen besproken over SPR in dit deel van PNLH.

Het materiaal over SPR vind ik erg interessant en zal zeer nuttig zijn voor de meeste no-limit spelers die op de lage of middenlimieten actief zijn. Ik denk dat je veel moeilijk situaties kunt voorkomen door rekening te houden met SPR en je hand te plannen. Het was voor mij verrassend om te lezen dat er zoveel bepaald wordt door het pre-flop spel. Ik denk dat meer lezers dat niet verwacht hadden in dit langverwachte no-limit boek. De grootte van de pre-flop pot bepaalt uiteindelijk de stack-to-pot ratio op de flop. De SPR bepaalt vervolgens vaak of je committed bent in de rest van de hand of niet. Door de pre-flop pot te manipuleren kun je veel post-flop beslissingen een stuk eenvoudiger maken.

Het mag dus duidelijk zijn dat de schrijvers van PNLH niet pleiten voor een standaard raise (bijvoorbeeld 4BB + 1BB per limper) die je in alle situaties gebruikt voor de flop. Ik gebruik zelf al tijden zo’n standaard raise en ik weet dat er duizenden zijn die dat net zo doen. PNLH toont op overtuigende wijze aan dat een standaardraise vaak niet de beste optie is en je beter moet nadenken over de pre-flop raise, de mogelijke callers en de SPR die er op de flop kan ontstaan. Dat is voor mij het belangrijkste en meest verrassende element van dit boek.

Planning in Practice

Dit laatste gedeelte van het boek bestaat uit twee ronden met voorbeeldhanden die je op de beste wijze moet uitspelen. Hierbij maak je gebruik van alles wat je in de rest van het boek geleerd hebt. Prima voorbeelden met uitleg, op de wijze die we in Miller’s Getting Started in Hold’em ook al zagen.

Conclusie

Professional No-Limit Hold’em is een helder geschreven boek over no-limit cashgames. De belangrijkste onderdelen gaan over REM (Range, Equity, Maximize) en SPR (Stack-To-Pot ratio). Het materiaal is geschikt voor alle cashgame spelers op de lage en middelhoge limieten. Met name het gedeelte over SPR is overtuigend en zal voor veel amateurspelers nuttig materiaal zijn.

PNLH is gewoon een must-read voor alle cashgame spelers.

Er zal in de toekomst in elk geval nog een tweede deel verschijnen: Professional No-Limit Hold’em: Volume II.